Cryptocurrencies zijn al lang niet meer voorbehouden aan experts, en hoe populairder ze worden, hoe meer vragen er rijzen over het gebruik ervan.
De belastingkwestie is van invloed op degenen die de weg inslaan van het verwerven van digitale valuta, of het nu voor beleggingsdoeleinden is of als een vorm van betaling en verzameling van goederen en diensten, naast andere toepassingen.
“Deze lijst met vragen is van belang in verband met de wereld van cryptocurrencies, omdat het een innovatief fenomeen is waarvan de grijze gebieden voortkomen uit wat misschien wel zijn grootste deugd is: gedecentraliseerde controle via de blockchain, waardoor ze tijdelijk buiten het bereik van regulering door centrale banken en financiële instellingen vallen en overheden voor uitdagingen stellen als het gaat om het uitoefenen van fiscale controle,” legt advocaat Martín Litwak uit, oprichter en CEO van @UntitledLegal, een boutique voor juridische dienstverlening gespecialiseerd in internationale estate planning en het opzetten van beleggingsfondsen.
WELKE BELASTINGEN BETALEN HOUDERS VAN CRYPTOCURRENCY IN ARGENTINIË?
n Argentinië worden cryptocurrencies, net als alle andere activa, opgenomen in de berekening van de persoonlijke eigendomsbelasting.
Wat de inkomstenbelasting betreft, zijn cryptocurrencies sinds de inwerkingtreding van Wet 24.430 (2017) uitdrukkelijk opgenomen in het hoofdstuk dat overeenkomt met vermogenswinst en worden ze belast tegen 15% op het resultaat van de verkoop (voor zover dit resultaat positief is, uiteraard).
De berekening wordt gemaakt in “harde valuta, niet in Argentijnse peso’s, zodat het wisselkoersverschil geen deel uitmaakt van de belastbare winst”, legt Litwak uit.
Daarnaast heeft de provincie Cordoba cryptocurrencies belast met het bruto inkomen (IIBB) en “we denken dat de trend voor andere provincies zal zijn om dit op de lange termijn toe te passen”, zegt de advocaat.
BETAALD KRIJGEN VOOR WERK MET CRYPTOCURRENCIES
Zoals in de meeste landen over de hele wereld, worden cryptocurrencies in Argentinië niet beschouwd als valuta, dus wanneer iemand wordt betaald in crypto wordt het technisch gezien niet beschouwd als een monetaire betaling, maar als een “dación de pago”, of betaling in natura, wat in wezen betekent dat een factuur wordt geannuleerd met iets dat geen valuta is.
Dus iedereen die betaald wordt in crypto zal moeten betalen wat hem gefactureerd is voor het werk dat hij heeft uitgevoerd, op dezelfde manier als wanneer hij betaald zou zijn met bijvoorbeeld een auto. Zodra een factuur van bijvoorbeeld USD 1.000 wordt geannuleerd, moet de belastingbetaler tegen AFIP zeggen: “Ik heb de factuur voor dit bedrag laten annuleren” en deze betalen. In het geval van provincies die IIBB aanrekenen aan cryptocurrencies, kan het gebruik van deze tool leiden tot grotere complicaties, of op zijn minst extra kosten.
BIJ FACTURATIE VOOR WERK UITGEVOERD IN HET BUITENLAND
Wanneer je betaling ontvangt uit het buitenland, is dat precies hetzelfde als wanneer je betaald wordt in Argentinië. In ons land geldt het principe van het wereldinkomen, wat betekent dat een persoon moet worden belast in het land waar hij zijn fiscale woonplaats vestigt, ongeacht waar hij activa bezit of waar hij heeft verdiend wat hij heeft verdiend.
Het probleem met Argentinië in het bijzonder is wanneer het geld binnengebracht moet worden, omdat het land regels heeft voor de export van diensten die je dwingen om de dollars op de officiële markt af te rekenen, wat een wisselkoersverlies betekent ten opzichte van wat de dollar eigenlijk waard is op de lokale markt. Dit is een zeer speciale omstandigheid in Argentinië; in Uruguay, om maar een voorbeeld te geven, is dit niet het geval.
WAT GEBEURT ER IN URUGUAY MET CRYPTOBETALINGEN VANUIT HET BUITENLAND? EEN LAND WAARHEEN VEEL ARGENTIJNEN ZICH WENDEN OF VERHUIZEN VANWEGE BELASTINGPROBLEMEN
In Uruguay zijn ze enerzijds vrijgesteld van vermogensbelasting omdat het activa in het buitenland zijn. In Uruguay geldt, in tegenstelling tot Argentinië, een principe van ’territoriale’ belastingheffing, zij het gedeeltelijk, zoals in bijna alle Midden-Amerikaanse landen, en ook gedeeltelijk in Paraguay en Bolivia, waar alleen belasting wordt betaald over wat in het land wordt verdiend en niets dat in het buitenland wordt bezeten of ontvangen, wordt belast.
Ze zijn vrijgesteld van de inkomstenbelasting omdat ze, omdat ze activa in het buitenland bezitten, alleen belasting betalen op coupon- of dividenduitkeringen en niet op vermogenswinsten. Aangezien de winsten die ze genereren meerwaarden zijn, is er geen belasting.
HOE ZIT HET MET CRYPTO IN DE VERENIGDE STATEN?
Hoewel er geen wet is die dit uitdrukkelijk bepaalt, zijn de Verenigde Staten een “crypto”-land.
De Verenigde Staten behandelen crypto’s, in termen van hun fiscale behandeling, als een financieel actief, wat betekent dat het Amerikaanse ministerie van Financiën geen kosten in rekening brengt voor de aankoop ervan, of voor het aanhouden ervan in de portefeuille.
Wanneer de crypto wordt verkocht, wordt wat wordt gegenereerd beschouwd als een vermogenswinst, in plaats van inkomstenbelasting, die een hogere heffing heeft. Vandaag volgen de meest ontwikkelde landen het Amerikaanse model, d.w.z. ze belasten niet de aankoop of het houden, maar alleen de verkoop en tegen het tarief van de vermogenswinst, net als financiële inkomsten.
CRYPTO IN DE REST VAN DE WERELD
Landen hebben op verschillende manieren gereageerd: ze hebben ze verboden, gezien als een kans om investeringen aan te trekken en zelfs, meer recent, aangenomen als wettig betaalmiddel.
Sommige landen hebben zelfs hun eigen cryptocurrencies gelanceerd en accepteren ze voor de betaling en terugbetaling van belastingen en andere diensten. Dit is het geval voor Bermuda, dat stablecoins gebruikt (USDC, in dit geval), een valuta die gekoppeld is aan de waarde van de dollar en die steun en investeringen heeft gekregen van bedrijven die cryptocurrencies gebruiken, of – aan de andere kant van het ideologische spectrum – Petro, de door olie gedekte digitale valuta van Venezuela.
Sommige regeringen hebben het gebruik van deze valuta’s aangemoedigd door middel van belastingvrijstellingen om investeringen aan te trekken, naast andere belastingvoordelen voor niet-ingezetenen. Dit is het geval in Portugal, dat individuen (maar rechtspersonen) die cryptocurrencies verkopen niet belast en ze niet behandelt als vermogenswinsten of investeringsinkomsten, die normaal belast worden tegen 28%.
Een nieuw geval is El Salvador, dat het eerste land ter wereld is dat een bepaalde cryptovaluta als verplicht wettig betaalmiddel heeft ingesteld, wat onder andere betekent dat het zijn burgers verplicht om crypto’s als betaling te ontvangen, waardoor we ze in dollars kunnen omzetten zonder er belasting over te betalen en zelfs belasting in die valuta kunnen betalen.
Naast de reeds genoemde landen, zoals Bermuda en Portugal, zijn er nog andere ‘cryptovriendelijke’ landen zoals: Andorra, Zwitserland, Duitsland, Singapore, Wit-Rusland, Maleisië, Georgië, Slovenië, Malta, Japan en Zuid-Korea. Dit zijn landen die de voordelen van deze nieuwe technologie hebben erkend en een gunstig klimaat hebben gecreëerd voor de ontwikkeling ervan.
Ondanks de details van de gevallen die hij beschrijft, raadt Litwak echter af om algemene, op belastingen gebaseerde antwoorden te geven als het gaat om de fiscale aspecten van de wereld van de cryptocurrency, want “we bevinden ons nog steeds in een extreem groene zone als het gaat om wat we weten over het fenomeen, wat betekent dat alle officiële regels op basis waarvan ze vandaag de dag kunnen worden belast, altijd zeer partieel zullen zijn, aangezien we te maken hebben met een fenomeen dat zijn volledige potentieel nog moet ontplooien”, benadrukt hij.
