از آنجایی که تحریمهای ایالات متحده تجارت بینالمللی را برای غیرنظامیان در یمن به شدت پیچیده میکند، جایگزینی در تقاطع انعطافپذیری اقتصادی و نوآوری فناوری در حال ظهور است: تامین مالی غیرمتمرکز (DeFi). پدیده ای که نقش رو به رشد دارایی های رمزنگاری شده را در مناطق بحرانی نشان می دهد.
تحریم های آمریکا، کاتالیزوری برای تغییر
- تحریمی که اقتصاد محلی را خفه می کند: از زمانی که ایالات متحده تحریم های بیشتری را علیه بخش بانکی یمن اعمال کرد، نقل و انتقالات بین المللی حتی برای غیرنظامیان تقریباً غیرممکن شده است.
- بانکها خارج از تصویر: یمنیها عملاً از پلتفرمهای سنتی مانند سوئیفت جدا شدهاند و مردم را مجبور میکند به دنبال راهحلهای جایگزین خارج از چارچوب بانکداری سنتی باشند.
DeFi به عنوان یک راه نجات دیجیتال
- ابزارهایی برای دور زدن انزوای مالی: پلتفرم هایی مانند MetaMask و Uniswap برای دریافت وجوه از خارج، اغلب در USDT یا استیبل کوین های سازگار، قبل از تبدیل به صورت محلی استفاده می شوند.
- پذیرش ضرورت: این سرمایهگذاران یا دلالان نیستند که به آنجا میروند، بلکه خانوادهها، تجار، سازمانهای غیردولتی محلی در منطق بقا و نه سود به آنجا میروند.
اهرمی از خودمختاری تحت نظارت
این به چه معناست:
- DeFi در حال تبدیل شدن به یک ابزار بشردوستانه سهوی است و امکان انتقال وجوه به کشور تحت محاصره را فراهم می کند.
- این پتانسیل بلاک چین را برای ارائه یک زیرساخت پولی کاربردی در جایی که دولت یا بانکها شکست میخورند، برجسته میکند.
خطرات پایدار:
- پلتفرمهای DeFi برای استفاده بشردوستانه طراحی نشدهاند: نوسانات، پیچیدگی استفاده، هزینههای بالای گاز در زنجیرههای خاص.
- کاربران محلی ممکن است در معرض اقدامات تلافی جویانه یا تحریم های ثانویه قرار گیرند.
نتیجه گیری
در یمن، تامین مالی غیرمتمرکز یک تجملات تکنولوژیکی نیست، بلکه یک ضرورت بشردوستانه است. با دور زدن محدودیتهای اعمالشده توسط تحریمها، به شبکه ایمنی دیجیتالی برای جمعیتی که از جهان جدا شدهاند تبدیل میشود. اما این پویایی یک سوال گستردهتر را ایجاد میکند: آیا DeFi میتواند به طور پایدار خلأهای ژئوپلیتیک را بدون تشدید تنشهای انفجاری پر کند؟