Het debat tussen aanhangers van Bitcoin (BTC) en Ethereum (ETH) is een klassieker in de cryptowereld en wordt heviger wanneer fundamentele vragen worden gesteld. Een Ethereum-onderzoeker verdedigde onlangs het uitgiftemodel van ETH, wat leidde tot veel kritiek. Sommigen gingen zelfs zo ver dat ze de Bitcoin-blockchain ervan beschuldigden dat deze ‘gekookt’ (gemanipuleerd) is. In dit artikel worden de argumenten aan beide kanten besproken, worden de verschillen tussen de uitgiftemodellen van BTC en ETH geanalyseerd en worden de implicaties voor de veiligheid en decentralisatie van deze twee cryptovaluta onderzocht.
De aanval op Bitcoin en de verdediging van Ethereum
De beschuldiging dat de Bitcoin-blockchain ‘gekookt’ is, suggereert dat er mogelijk sprake is van manipulatie of niet-transparante praktijken in het proces van het minen of distribueren van nieuwe bitcoins. Deze beschuldiging is misschien overdreven, maar benadrukt wel de zorgen over de concentratie van mining power bij een paar grote spelers (mining pools) en de mogelijkheid van 51%-aanvallen die de veiligheid van de blockchain in gevaar kunnen brengen.
Als reactie op deze beschuldigingen verdedigde de Ethereum-onderzoeker het uitgiftemodel van ETH, dat in de loop van de tijd is geëvolueerd. Na de fusie ging Ethereum van een Proof-of-Work-systeem naar een Proof-of-Stake-systeem. Deze verandering verminderde het energieverbruik van Ethereum drastisch en veranderde de manier waarop nieuwe ETH wordt gemined. De onderzoeker beweert dat dit model duurzamer en eerlijker is dan dat van Bitcoin.
Bitcoin versus Ethereum: twee verschillende benaderingen van uitgifte
Het Bitcoin-uitgiftemodel wordt gekenmerkt door een halvering (deling door twee) elke 4 jaar, waarbij de beloning die miners voor elk gevalideerd blok krijgen, met de helft wordt verminderd. Dit mechanisme is erop gericht kunstmatige schaarste te creëren en inflatie te beheersen. Het totale aantal bitcoins dat ooit gecreëerd zal worden, is beperkt tot 21 miljoen. Daarmee is het een deflatoir bezit.
Het uitgiftemodel van Ethereum is daarentegen flexibeler en kan worden aangepast op basis van de behoeften van het netwerk. Na de fusie daalde de ETH-uitgifte aanzienlijk en onder bepaalde omstandigheden kan het aanbod van ETH zelfs deflatoir worden. In tegenstelling tot Bitcoin is er geen maximumlimiet aan het aantal ETH dat gecreëerd kan worden. Voorstanders van Ethereum zijn van mening dat deze flexibiliteit ervoor zorgt dat het monetaire beleid beter kan worden afgestemd op de behoeften van het netwerk.
