پیشنهاد سازمان غیرمتمرکز خودمختار آربیتروم (DAO) برای سرمایهگذاری 7500 ETH در پروژههای غیربومی در اکوسیستم، جنجال و انتقاد را در جامعه برانگیخته است. این ابتکار که در ابتدا به عنوان وسیله ای برای تنوع بخشیدن به سرمایه گذاری ها و حمایت از نوآوری ارائه شد، توسط برخی به عنوان انحراف از اهداف اولیه DAO و هدر دادن احتمالی بودجه جامعه تلقی می شود. این مقاله جزئیات این پیشنهاد، استدلال های مدافعان و مخالفان، و پیامدهای آینده آربیتروم را تجزیه و تحلیل می کند.
7500 ETH برای پروژه های خارجی: چرا این انتخاب باعث تفرقه می شود؟
این پیشنهاد تخصیص 7500 ETH (اتریوم) را که مبلغ قابل توجهی است، به پروژه هایی که مستقیماً به اکوسیستم آربیتروم مرتبط نیستند، اختصاص می دهد. هدف اعلام شده حمایت از نوآوری و تنوع بخشیدن به منابع درآمد DAO است. با سرمایهگذاری در پروژههای امیدوارکننده، حتی اگر آنها بومی Arbitrum نباشند، DAO امیدوار است که بازدهی ایجاد کند که میتواند مجدداً در توسعه اکوسیستم Arbitrum سرمایهگذاری شود.
با این حال، این استراتژی توسط بخشی از جامعه مورد انتقاد قرار می گیرد و معتقدند که بودجه باید برای پروژه هایی که مستقیماً به رشد و بهبود آربیتروم کمک می کند اولویت بندی شود. برخی نگران هستند که سرمایه گذاری در پروژه های خارجی تمرکز و منابع DAO را کمرنگ کند و برای توسعه دهندگان و کاربران Arbitrum سودی نداشته باشد. برخی دیگر ارتباط و شفافیت روند انتخاب پروژه های ذینفع را زیر سوال می برند.
حکمرانی و شفافیت: مسائل کلیدی داوری DAO
این مناقشه چالش های حاکمیت غیرمتمرکز و مدیریت بودجه های اجتماعی در DAO ها را برجسته می کند. ضروری است که تصمیمات سرمایه گذاری به صورت شفاف و با معیارهای روشن و عینی توجیه شوند. جامعه باید در تصمیم گیری های مهم حرفی برای گفتن داشته باشد و باید بتواند مسئولان DAO را پاسخگو کند. باید سوالات درست پرسید و شفاف بود.
برای کاهش تنش ها و بازگرداندن اعتماد جامعه، Arbitrum DAO باید مکانیسم های حاکمیتی و شفافیت خود را تقویت کند. این می تواند شامل ایجاد یک فرآیند رای گیری فراگیرتر، انتشار گزارش های منظم در مورد عملکرد سرمایه گذاری و ایجاد یک هیئت مشورتی متشکل از اعضای جامعه باشد. آینده Arbitrum به توانایی آن در مدیریت کارآمد منابع و برآورده کردن انتظارات کاربران بستگی دارد.