ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه اخیراً خواستار همکاری روسیه و ایلان ماسک، رئیس تسلا و اسپیس ایکس شده است. این پیشنهاد اگرچه در جزئیات آن مبهم است، اما نشان دهنده یک نزدیکی استراتژیک بالقوه در فناوری، اکتشافات فضایی و شاید حتی ارزهای دیجیتال در بلوک BRICS (برزیل، روسیه، هند، چین و آفریقای جنوبی) است. چنین مشارکتی می تواند توازن قدرت فنی و اقتصادی جهانی را بازتعریف کند.
پوتین- ماسک: یک همکاری ژئواستراتژیک در بریکس؟
درخواست پوتین برای همکاری با ماسک می تواند بخشی از یک استراتژی گسترده تر برای تقویت نفوذ بریکس در صحنه بین المللی باشد. بریکس به دنبال ایجاد یک نظم جهانی چندقطبی است، جایگزینی برای نظم تحت سلطه ایالات متحده و اروپا. مشارکت با ماسک، که شرکت‌هایش در خط مقدم نوآوری‌های تکنولوژیک هستند، می‌تواند به جاه‌طلبی‌های بریکس کمک کند. همچنین می‌تواند تحقیق و توسعه، دسترسی به فناوری‌های پیشرفته و توسعه پروژه‌های مشترک در بخش‌های کلیدی را ارتقا دهد.
زمینه های همکاری بالقوه زیادی بین روسیه و شرکت های ماسک وجود دارد. اسپیس ایکس می‌تواند با Roscosmos، آژانس فضایی روسیه، در پروژه‌های اکتشاف فضایی یا توسعه ماهواره‌ای همکاری کند. تسلا می تواند در تولید خودروهای الکتریکی در روسیه سرمایه گذاری کند یا فناوری خود را با خودروسازان محلی به اشتراک بگذارد. این همکاری همچنین می‌تواند بر فناوری اطلاعات، هوش مصنوعی و حتی توسعه سیستم‌های پرداخت جایگزین مبتنی بر ارزهای دیجیتال، دور زدن سیستم مالی سنتی تحت سلطه دلار آمریکا تأثیر بگذارد.
چالش ها و فرصت ها: پیامدهای جهانی یک اتحاد فناوری
در حالی که همکاری پوتین و ماسک می تواند مزایای زیادی برای بریکس داشته باشد، اما سوالات مهمی را نیز مطرح می کند. ایالات متحده و متحدانش می توانند این اتحاد را تهدیدی برای امنیت ملی و رهبری فناوری خود بدانند. تحریم های اقتصادی یا محدودیت های تجاری می تواند برای جلوگیری از چنین همکاری هایی اعمال شود. علاوه بر این، ماسک باید با دقت در یک محیط پیچیده ژئوپلیتیکی حرکت کند و از به خطر انداختن اعتبار شرکت‌هایش یا بیگانه کردن مشتریان یا شرکای خود اجتناب کند.
با وجود این چالش ها، اتحاد فناوری بین روسیه و شرکت های ماسک می تواند پیامدهای عمیقی برای اقتصاد جهانی داشته باشد. این می تواند نوآوری در بخش های کلیدی مانند انرژی، حمل و نقل و فضا را تسریع کند و ایجاد مشاغل جدید و فرصت های اقتصادی را تقویت کند. همچنین می‌تواند به کاهش وابستگی کشورهای نوظهور به فناوری‌های غربی و ارتقای توسعه متعادل‌تر و پایدار کمک کند.
