تاثیر ICO ها بر اقتصاد جهانی و امور مالی سنتی

ICO ها فقط دنیای بلاک چین و ارزهای دیجیتال را تکان نمی دهند. آنها همچنین پیامدهای عمیقی برای اقتصاد جهانی و مدل های مالی سنتی دارند. ICOها با فراهم کردن دسترسی مستقیم به تامین مالی جهانی، سرمایه گذاری در شرکت های فناوری نوآور را در دسترس تر کرده اند. این مدل که هنوز جوان است اما در حال گسترش کامل است، روابط بین شرکت ها، سرمایه گذاران و موسسات مالی را بازتعریف کرده است.

شکل جدیدی از تامین مالی جهانی

یکی از بارزترین جنبه های ICO ها دسترسی جهانی آنهاست. برخلاف تامین مالی سنتی که اغلب به شبکه‌های سرمایه‌گذاران محلی یا ملی متکی است، ICO‌ها به استارت‌آپ‌های مستقر در مناطق نوظهور این امکان را داده‌اند تا بدون استفاده از واسطه‌های سنتی مانند بانک‌ها یا سرمایه‌گذاران خطرپذیر، در مقیاس جهانی سرمایه جمع‌آوری کنند. به عنوان مثال، در سال 2017، پروژه هایی مانند Filecoin و Tezos صدها میلیون دلار از طریق ICOها جمع آوری کردند که سرمایه گذاران را از سراسر جهان جذب کردند.

این پدیده دسترسی به سرمایه را دموکراتیک می‌کند و به پروژه‌های جاه‌طلبانه اجازه می‌دهد بدون محدودیت‌های جغرافیایی یا الزامات تامین مالی سنتی، متولد شوند. در عین حال، این به سرمایه گذاران فردی (که اغلب به آنها “سرمایه گذاران خرد” گفته می شود) اجازه می دهد تا در پروژه هایی شرکت کنند که هرگز امکان حمایت از آنها در سیستم های مالی سنتی را نداشتند.

نمونه موردی: Filecoin ICO، یک پروژه ذخیره سازی غیرمتمرکز، در سال 2017 257 میلیون دلار جمع آوری کرد و آن را به یکی از پرسودترین ICOهای زمان خود تبدیل کرد. این پروژه سرمایه‌گذارانی را از قاره‌های مختلف جذب کرد و جنبه جهانی ICOها را کاملاً نشان داد. این نوع جذب سرمایه در یک سیستم مالی سنتی که در آن استارت‌آپ‌ها مجبور بودند سرمایه‌گذاران نهادی محلی را که عموماً در مراکز مالی مانند نیویورک یا لندن مستقر هستند، متقاعد کنند، تقریباً غیرقابل تصور بود.

تمرکززدایی و دموکراتیک سازی سرمایه گذاری ها

ICO ها یک تغییر گامی را در چشم انداز سرمایه گذاری تجسم کرده اند، نه تنها دسترسی جهانی به سرمایه را ممکن می سازد، بلکه به سرمایه گذاران کوچک فرصتی برای مشارکت در جمع آوری سرمایه در مراحل اولیه می دهد. به طور سنتی، تنها سرمایه گذاران نهادی یا کسانی که از یک شبکه مالی توسعه یافته بهره می برند، به اولین مراحل تامین مالی یک استارتاپ دسترسی داشته اند. این امکان را برای هزاران نفر از علاقه‌مندان به نوآوری فناوری محدود کرد تا بتوانند از پروژه‌های جدید حمایت کنند.

با ICOها، هر فردی با اتصال به اینترنت می‌تواند مشارکت کند و سرمایه‌گذار شود، اغلب با حداقل مقدار ورودی، که به جامعه سرمایه‌گذاران پرشور اجازه می‌دهد تا پیرامون پروژه‌های بلاک چین شکل بگیرند.

بنابراین، تمرکززدایی، که در قلب بلاک چین قرار دارد، در مدل تامین مالی ICO ها منعکس می شود. بلاک چین به جای عبور از سلسله مراتب بانک ها و واسطه ها، شفافیت کامل و فرآیند تامین مالی را امکان پذیر می کند که برای همه باز است. این رویکرد نوآورانه در تضاد با تامین مالی سنتی است، جایی که استارت‌آپ‌ها اغلب باید شرایط تامین مالی سختی را که توسط سرمایه‌گذاران نهادی دیکته می‌شود، بپذیرند.

مورد مثال: اتریوم، یکی از پرکاربردترین پلتفرم‌های بلاک چین، در سال 2014 یک ICO برای جمع‌آوری سرمایه برای توسعه آن انجام داد. ویتالیک بوترین، خالق اتریوم، به جای تکیه بر سرمایه گذاری های نهادی یا شرکت های سرمایه گذاری خطرپذیر، از سرمایه گذاران سراسر جهان استفاده کرد. به لطف این ICO، اتریوم در زمانی که بلاک چین هنوز یک فناوری نوظهور بود، توانست 18 میلیون دلار جذب کند.

ICOS: پاسخی به نیازهای مالی پروژه های بلاک چین

ICO ها به ویژه در صنعتی مانند بلاک چین مفید بوده اند، جایی که ایده های نوآورانه اغلب به سرمایه گذاری اولیه قابل توجهی برای به ثمر نشستن نیاز دارند. استارت آپ های بلاک چین برای توسعه فناوری خود، ایجاد زیرساخت های غیرمتمرکز و جذب استعدادهایی که قادر به تبدیل یک ایده به یک محصول کاربردی هستند، نیازمند تامین مالی بالایی هستند.

ICO ها راه حل مستقیمی را ارائه می دهند که به شرکت ها امکان می دهد بدون نیاز به گذر از کانال های تامین مالی سنتی، که اغلب وقت گیر، گران و از نظر دسترسی محدود هستند، سرمایه جمع آوری کنند.

ICO و ایجاد یک شبکه غیرمتمرکز

نمونه بارز استفاده از ICO برای تامین مالی یک پروژه بلاک چین، مورد پولکادوت است. Polkadot پروژه ای با هدف اتصال چندین بلاک چین برای تسهیل قابلیت همکاری بین آنهاست. اجرای چنین پروژه ای به منابع قابل توجهی هم از نظر توسعه فنی و هم از نظر جذب نیرو نیاز دارد. ICO Polkadot بیش از 145 میلیون دلار جمع آوری کرد و ایجاد زیرساخت های بلاک چین را تسهیل کرد که تامین مالی از طریق کانال های سنتی غیرممکن بود.

بنابراین ICO ها به استارتاپ های بلاک چین اجازه می دهند تا به جای صرف ماه ها برای جستجوی سرمایه از طریق سرمایه گذاران سنتی، که همیشه با بلاک چین و ارزهای دیجیتال آشنا نیستند، بر توسعه فناوری تمرکز کنند. انعطاف پذیری آنها یکی از مزایای بزرگ این مدل است.

تأثیر بر محیط نظارتی و قانونی

علیرغم مزایای غیرقابل انکار ICOها، فقدان مقررات یک سری خطرات و مشکلات قانونی ایجاد کرده است. بسیاری از ICO ها توسط روش ها یا پروژه های تقلبی مشخص شده اند که نتوانسته اند محصولات یا خدمات وعده داده شده را ارائه دهند. این فقدان مقررات مشخص باعث شده است که برخی از سرمایه گذاران در صورت شکست پروژه خود را بدون مراجعه قانونی ببینند.

برای حل این مشکل، چندین کشور مقررات خاصی را در مورد ICOها اجرا کرده اند و به دنبال محافظت از سرمایه گذاران و در عین حال مانع از نوآوری نیستند. به عنوان مثال، ایالات متحده رویکردی عمل‌گرایانه اتخاذ کرده است و تشخیص می‌دهد که برخی از ICOها در واقع انتشارات اوراق بهادار مالی (اوراق بهادار) هستند و بنابراین باید بر اساس آن تنظیم شوند. در مقابل، در سایر حوزه‌های قضایی، مانند چین، ICOها به دلیل نگرانی در مورد تأثیر آنها بر اقتصاد و خطرات سفته‌بازی بیش از حد ممنوع شده‌اند.

به سوی آینده ای امن تر و شفاف تر

هدف مقررات اخیر فراهم کردن محیط امن‌تر برای سرمایه‌گذاران و در عین حال تشویق نوآوری است. قراردادهای هوشمند، که در بسیاری از ICO ها استفاده می شوند، باید تحت بازرسی های امنیتی دقیق قرار گیرند تا اطمینان حاصل شود که کد دارای آسیب پذیری های قابل بهره برداری نیست. علاوه بر این، اجرای استانداردهای KYC و AML (ضد پول شویی) به مبارزه با تقلب کمک می کند و اطمینان حاصل می کند که سرمایه گذاران از حوزه های قضایی تحت نظارت هستند.

مورد مثال: DAO، یکی از اولین پروژه هایی که در سال 2016 یک ICO را روی اتریوم راه اندازی کرد، با یک هک بزرگ مواجه شد که منجر به ضرر میلیون ها دلار شد. این حادثه نقطه عطفی برای جامعه بلاک چین بود و نیاز به امنیت بهتر و اقدامات ایمن تر را برجسته کرد. از آن زمان، ICO ها به تدریج ممیزی های دقیق تری را اتخاذ کرده و اقدامات امنیتی را برای جلوگیری از چنین شکست هایی تقویت کرده اند.

نتیجه گیری: ICOS، اهرمی برای نوآوری است اما باید تسلط یافت

ICO ها هم محرک نوآوری و هم چالشی برای تنظیم کننده ها بوده اند. اگر آنها جمع آوری وجوه را به شیوه ای دموکراتیک و سریع تر ممکن می کردند، سرمایه گذاران را نیز در معرض خطرات فزاینده ای قرار می دادند، به ویژه به دلیل عدم وجود مقررات روشن. ICO ها پروژه های بزرگی را راه اندازی کرده اند که صنعت بلاک چین و ارزهای دیجیتال را شکل داده اند، اما نقص های امنیت، مدیریت و شفافیت را نیز برجسته کرده اند.

آینده ICOها به تعادل بین مقررات و نوآوری بستگی دارد. پروژه های بلاک چین که به طور موفقیت آمیزی حکمرانی غیرمتمرکز را با شفافیت بالا و شیوه های امنیتی ترکیب می کنند، برندگان بزرگ دهه آینده خواهند بود.