Tokenomics είναι ένας όρος που προέρχεται από τη συστολή των λέξεων “token” και “economics”, που αναφέρεται στη μελέτη και το σχεδιασμό οικονομικών μηχανισμών γύρω από τα tokens σε έργα που βασίζονται σε blockchain. Ένα διακριτικό είναι μια ψηφιακή μονάδα που δημιουργείται και διαχειρίζεται σε μια αλυσίδα μπλοκ, η οποία χρησιμοποιείται συχνά για να αντιπροσωπεύει ένα περιουσιακό στοιχείο, ένα δικαίωμα ή μια χρήση σε ένα αποκεντρωμένο οικοσύστημα. Η Tokenomics ενδιαφέρεται για το πώς αυτά τα διακριτικά διανέμονται, χρησιμοποιούνται, αποτιμώνται και διαχειρίζονται για να εξασφαλίσουν τη σταθερότητα και την ανάπτυξη των έργων blockchain.
Τι είναι ένα διακριτικό;
Ένα διακριτικό είναι ένα ψηφιακό περιουσιακό στοιχείο, που συχνά συνδέεται με ένα κρυπτονόμισμα ή ένα αποκεντρωμένο έργο στο blockchain. Μπορεί να πάρει πολλές μορφές και να εξυπηρετεί διαφορετικές λειτουργίες μέσα σε ένα έργο. Για παράδειγμα:
- Tokens Utility: Παρέχουν πρόσβαση σε συγκεκριμένες υπηρεσίες ή λειτουργίες σε ένα οικοσύστημα blockchain (π.χ. πρόσβαση σε αποκεντρωμένες εφαρμογές ή αποκεντρωμένες πλατφόρμες χρηματοδότησης).
- Διακριτικά διακυβέρνησης: Αυτά δίνουν στους κατόχους τους δικαιώματα ψήφου για σημαντικές αποφάσεις έργων.
- Δείκτες αξίας: Αντιπροσωπεύουν ένα μερίδιο της αξίας ενός έργου, το οποίο χρησιμοποιείται συχνά ως επενδυτικά μέσα.
Συνοπτικά, ένα διακριτικό μπορεί να διαδραματίσει θεμελιώδη ρόλο στην ανάπτυξη, τη χρήση και την κερδοφορία ενός έργου blockchain.
Γιατί είναι σημαντική η tokenomics;
Η Tokenomics διαδραματίζει βασικό ρόλο στη βιωσιμότητα των έργων blockchain. Βοηθά στον καθορισμό των οικονομικών κανόνων που διέπουν τη χρήση των διακριτικών και τον αντίκτυπό τους στην αγορά. Η καλή tokenomics είναι απαραίτητη για:
- Προσέλκυση επενδυτών: Ένα σταθερό επιχειρηματικό μοντέλο διαβεβαιώνει τους επενδυτές ότι τα μάρκες έχουν μακροπρόθεσμη αξία και χρησιμότητα.
- Υποστήριξη υιοθέτησης έργου: Οι χρήστες πρέπει να είναι πεπεισμένοι για την αξία και τη λειτουργικότητα των διακριτικών προκειμένου να τα χρησιμοποιήσουν.
- Διατήρηση της σταθερότητας της αγοράς: Η σωστή διαχείριση της προσφοράς και της ζήτησης, καθώς και μια αποτελεσματική στρατηγική διανομής, συμβάλλει στη μείωση της αστάθειας και διασφαλίζει τη σταθερότητα των τιμών συμβολαίων.
Τα κύρια συστατικά της tokenomics
Η Tokenomics περιλαμβάνει αρκετές βασικές πτυχές που συμβάλλουν στην οικονομική ισορροπία ενός έργου blockchain. Αυτά τα στοιχεία μπορούν να ομαδοποιηθούν σε τρεις μεγάλες κατηγορίες:
1. Η συμβολική προσφορά
Η προμήθεια κουπονιού καθορίζει τη συνολική ποσότητα των μάρκες που θα εκδοθούν και θα κυκλοφορήσουν. Υπάρχουν γενικά δύο είδη προσφορών:
- Περιορισμένη προσφορά: Ορισμένα μάρκες, όπως το Bitcoin, έχουν περιορισμένη συνολική προσφορά. Αυτό δημιουργεί σπανιότητα, η οποία μπορεί να αυξήσει την αξία τους μακροπρόθεσμα.
- Απεριόριστη προσφορά: Άλλα έργα χρησιμοποιούν ένα μοντέλο όπου εκδίδονται συνεχώς νέα διακριτικά, το οποίο μπορεί να είναι χρήσιμο για την ενθάρρυνση της ενεργού χρήσης του διακριτικού στο οικοσύστημα.
2. Διανομή διακριτικών
Ο τρόπος με τον οποίο διανέμονται τα διακριτικά είναι ζωτικής σημασίας για τη δικαιοσύνη και την επιτυχία ενός έργου. Τα διακριτικά μπορούν να διανεμηθούν με διάφορους τρόπους:
- Αρχική προσφορά νομισμάτων (ICO): Σας επιτρέπει να συγκεντρώσετε κεφάλαια με αντάλλαγμα μάρκες. Αυτό βοηθά στη χρηματοδότηση της ανάπτυξης του έργου.
- Airdrops: Δωρεάν διανομή κουπονιών για επιβράβευση ή προσέλκυση νέων χρηστών.
- Ποντάρισμα: Οι χρήστες μπορούν να κλειδώσουν τα διακριτικά τους για να υποστηρίξουν την ασφάλεια ενός δικτύου και να κερδίσουν ανταμοιβές σε αντάλλαγμα.
3. Η χρησιμότητα του token
Τα διακριτικά πρέπει να έχουν μια σαφή χρησιμότητα για να είναι βιώσιμα. Ανάλογα με τον τύπο τους, μπορούν να χρησιμοποιηθούν για:
- Πραγματοποίηση πληρωμών: Τα διακριτικά χρησιμεύουν ως μέσο ανταλλαγής εντός ενός έργου ή μιας πλατφόρμας.
- Πρόσβαση σε υπηρεσίες: Ορισμένα διακριτικά σάς επιτρέπουν να ξεκλειδώνετε λειτουργίες ή περιεχόμενο σε μια αποκεντρωμένη εφαρμογή.
- Συμμετοχή στη διακυβέρνηση: Τα διακριτικά διακυβέρνησης παρέχουν στους κατόχους εξουσία λήψης αποφάσεων, επιτρέποντάς τους να ψηφίζουν προτάσεις για ενημέρωση ή εξέλιξη του έργου.
Το Tokenomics είναι ένα κρίσιμο πεδίο που διαμορφώνει το μέλλον των κρυπτονομισμάτων και των έργων blockchain. Επιτρέπει τον καθορισμό των οικονομικών μηχανισμών που υποστηρίζουν ένα έργο και το οικοσύστημά του, διασφαλίζοντας την καλή διαχείριση των μαρκών, από την προσφορά έως τη ζήτηση. Τα καλά σχεδιασμένα tokenomics μπορούν να καθορίσουν την επιτυχία ή την αποτυχία ενός έργου διασφαλίζοντας τη σταθερότητα και την ελκυστικότητά του για τους χρήστες και τους επενδυτές.
Ιστορία και εξέλιξη της tokenomics
Η Tokenomics εμφανίστηκε παράλληλα με την άνοδο των κρυπτονομισμάτων και των έργων blockchain, προσφέροντας μια νέα προοπτική στην οικονομική διαχείριση σε ένα αποκεντρωμένο περιβάλλον. Η κατανόηση της εξέλιξής του μας βοηθά να κατανοήσουμε τον αυξανόμενο αντίκτυπο των διακριτικών στο παγκόσμιο ψηφιακό οικοσύστημα.
Οι απαρχές της tokenomics με το Bitcoin
Η ιστορία της tokenomics ξεκινά με την εμφάνιση του Bitcoin το 2009, του πρώτου κρυπτονομίσματος που βασίζεται σε ένα αποκεντρωμένο blockchain. Το οικονομικό μοντέλο του Bitcoin βασίζεται σε ένα σύστημα εξόρυξης όπου οι χρήστες επικυρώνουν τις συναλλαγές και ασφαλίζουν το δίκτυο με αντάλλαγμα μάρκες. Αυτό το καινοτόμο σύστημα εισήγαγε βασικές αρχές της tokenomics, συμπεριλαμβανομένης της περιορισμένης προσφοράς (21 εκατομμύρια μάρκες) και του αποκεντρωμένου μηχανισμού συναίνεσης.
Το Bitcoin ήταν το πρώτο κρυπτονόμισμα που χρησιμοποίησε ένα οικονομικό μοντέλο βασισμένο στη σπανιότητα και την αποκέντρωση, προσφέροντας μια εναλλακτική στα παραδοσιακά νομίσματα. Αυτή η προσέγγιση ανέδειξε τη δυνατότητα των μαρκών για την επίλυση οικονομικών προβλημάτων, όπως η διαχείριση του πληθωρισμού και η δημιουργία νέων μορφών αξίας. Ως αποτέλεσμα, έχουν προκύψει πολλά άλλα έργα, το καθένα με τα δικά του tokenomics, προσαρμοσμένα στους συγκεκριμένους στόχους του.
Η εμφάνιση των ICO και του DeFi
Η εξέλιξη της tokenomics πήρε μια σημαντική τροπή με την εμφάνιση των ICOs (Initial Coin Offerings) στις αρχές της δεκαετίας του 2010. Ένα ICO είναι ένας τρόπος για τις νεοσύστατες εταιρείες blockchain να συγκεντρώνουν κεφάλαια εκδίδοντας μάρκες σε αντάλλαγμα για υπάρχοντα κρυπτονομίσματα, όπως το Bitcoin ή το Ethereum. Αυτό επέτρεψε σε καινοτόμα έργα να λάβουν χρηματοδότηση, ενώ πρόσφερε στους επενδυτές έναν τρόπο να αποκτήσουν μάρκες ακόμη και πριν από την επίσημη κυκλοφορία του έργου.
Ωστόσο, οι ICO αποκάλυψαν γρήγορα τους περιορισμούς τους, ιδίως λόγω της έλλειψης ρύθμισης, η οποία οδήγησε σε κάποια αστάθεια και σε κινδύνους απάτης. Παρόλα αυτά, τα ICO έθεσαν τα θεμέλια για ένα αποκεντρωμένο οικονομικό μοντέλο όπου οι χρήστες, όχι μόνο τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, θα μπορούσαν να συμμετέχουν στη δημιουργία νέων κρυπτονομισμάτων.
Μετά από αυτό, η άνοδος του DeFi (αποκεντρωμένη χρηματοδότηση) αντιπροσώπευε ένα άλλο σημαντικό βήμα στην εξέλιξη της tokenomics. Τα έργα DeFi ανακάλυψαν εκ νέου τις παραδοσιακές χρηματοοικονομικές υπηρεσίες όπως ο δανεισμός, ο δανεισμός και το εμπόριο, αλλά χωρίς κεντρικούς μεσάζοντες. Αυτές οι υπηρεσίες βασίζονται σε διακριτικά που χρησιμοποιούνται για την αναπαράσταση περιουσιακών στοιχείων ή για τη συμμετοχή σε μηχανισμούς διακυβέρνησης. Το DeFi δεν εισήγαγε μόνο νέες περιπτώσεις χρήσης για μάρκες, αλλά και δημοφιλείς μηχανισμούς κινήτρων, όπως το staking και το yield farming, επιτρέποντας στους χρήστες να δημιουργούν παθητικές αποδόσεις από τα token τους.
Διαφοροποίηση tokenomic μοντέλων
Με την πάροδο του χρόνου, τα έργα blockchain έχουν αρχίσει να διαφοροποιούν τις προσεγγίσεις τους στα tokenomics, δημιουργώντας νέα επιχειρηματικά μοντέλα. Ορισμένοι έχουν επιλέξει ένα πληθωριστικό μοντέλο, όπου νέα μάρκες εκδίδονται συνεχώς για να ενθαρρύνουν την κυκλοφορία και την υιοθέτηση. Άλλοι έχουν επιλέξει αποπληθωριστικά μοντέλα, μειώνοντας την προσφορά μάρκες σε κυκλοφορία μέσω μηχανισμών καύσης ή περιορίζοντας τη δημιουργία νέων μάρκες, με στόχο τη διατήρηση μιας ορισμένης σπανιότητας.
Επιπλέον, η εμφάνιση των διακριτικών διακυβέρνησης έχει προσθέσει μια συμμετοχική διάσταση στα tokenomics. Αυτά τα διακριτικά επιτρέπουν στους κατόχους να συμμετέχουν ενεργά στη διαχείριση του έργου, να ψηφίζουν προτάσεις για ενημέρωση ή τροποποίηση της οικονομικής πολιτικής ή να λαμβάνουν σημαντικές αποφάσεις σχετικά με την κατεύθυνση του έργου.
Επίπτωση της ρύθμισης στην tokenomics
Καθώς η δημοτικότητα των κρυπτονομισμάτων έχει αυξηθεί, οι ρυθμιστικές αρχές έχουν αρχίσει να εξετάζουν πιο προσεκτικά τα tokenomics. Τα ζητήματα ασφάλειας των επενδυτών, η καταπολέμηση της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και η φορολογική συμμόρφωση έχουν γίνει προτεραιότητες. Ορισμένες χώρες έχουν εφαρμόσει αυστηρούς κανονισμούς σχετικά με την έκδοση token, τα ICO και τα έργα DeFi, ενώ άλλες έχουν επιλέξει μια πιο ευέλικτη προσέγγιση, περιμένοντας να κατανοήσουν καλύτερα τις οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις αυτών των νέων χρηματοοικονομικών μοντέλων.
Tokenomics στον 21ο αιώνα
Σήμερα, η tokenomics είναι ένας συνεχώς εξελισσόμενος τομέας, που υποστηρίζεται από τεχνολογικές καινοτομίες, έρευνα blockchain και την άνοδο των NFTs (non-fungible tokens) και νέων μηχανισμών crowdfunding. Τα έργα επιδιώκουν τώρα να υπερβούν τους απλούς οικονομικούς μηχανισμούς για να ενσωματώσουν οικολογικές και βιώσιμες λύσεις και να ενισχύσουν την αποκεντρωμένη διακυβέρνηση.
Ο αντίκτυπος των blockchains και των tokens στους παραδοσιακούς χρηματοοικονομικούς και οικονομικούς τομείς συνεχίζει να αυξάνεται και η επιρροή τους αναμένεται να συνεχίσει να διαμορφώνει το παγκόσμιο οικονομικό τοπίο τα επόμενα χρόνια.
Η εξέλιξη της tokenomics έχει χαρακτηριστεί από σημαντικές καινοτομίες, από την εμφάνιση του Bitcoin έως την εμφάνιση των ICO και του DeFi, έως τα διάφορα τρέχοντα οικονομικά μοντέλα. Αυτό το πεδίο συνεχίζει να διαφοροποιείται και να προσαρμόζεται στις προκλήσεις και τις ανάγκες του οικοσυστήματος blockchain. Η κατανόηση της ιστορίας και της εξέλιξης της tokenomics μας επιτρέπει να προβλέψουμε τις μελλοντικές τάσεις και να κατανοήσουμε καλύτερα τις νέες οικονομικές ευκαιρίες που προσφέρουν το blockchain και τα token.
Τα βασικά στοιχεία της tokenomics
Για να κατανοήσουμε πλήρως τον ρόλο και τον αντίκτυπο της tokenomics, είναι απαραίτητο να εξετάσουμε τις θεμελιώδεις αρχές της. Αυτές οι αρχές αποτελούν τη βάση πάνω στην οποία τα έργα blockchain χτίζουν το οικονομικό τους οικοσύστημα και καθορίζουν τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα του μοντέλου τους.
Προσφορά και ζήτηση μάρκες
Μία από τις πιο σημαντικές αρχές στην tokenomics είναι ο νόμος της προσφοράς και της ζήτησης. Ακριβώς όπως με τα παραδοσιακά περιουσιακά στοιχεία όπως μετοχές ή εμπορεύματα, η ισορροπία μεταξύ της προσφοράς και της ζήτησης των χρηστών επηρεάζει άμεσα την αξία ενός διακριτικού.
- Η προσφορά: Μπορεί να είναι σταθερή ή μεταβλητή, ανάλογα με το μοντέλο που επιλέγει το έργο. Για παράδειγμα, το Bitcoin έχει σταθερή προσφορά (21 εκατομμύρια μάρκες), δημιουργώντας σπανιότητα και, θεωρητικά, αύξηση της αξίας μακροπρόθεσμα. Άλλα έργα, όπως το Ethereum, έχουν πιο ευέλικτο ανεφοδιασμό, όπου εκδίδονται νέα διακριτικά για την ανταμοιβή των συμμετεχόντων στο δίκτυο (εξορύκτες, στην περίπτωση του Ethereum, ή συμμετέχοντες σε δίκτυα απόδειξης στοιχήματος).
- Ζήτηση: Η ζήτηση για μάρκες εξαρτάται από τη χρησιμότητα του διακριτικού στο οικοσύστημα. Όσο περισσότερο χρησιμοποιείται το διακριτικό στις υπηρεσίες που προσφέρει ένα έργο, τόσο μεγαλύτερη θα είναι η ζήτηση. Για παράδειγμα, στα έργα DeFi, τα διακριτικά χρησιμοποιούνται για συναλλαγές, δανεισμό, δανεισμό ή ακόμα και για τη ρύθμιση του πρωτοκόλλου, δημιουργώντας συνεχή ζήτηση για αυτά τα διακριτικά.
Ένα έργο του οποίου η tokenomics δεν εξισορροπεί σωστά την προσφορά και τη ζήτηση κινδυνεύει να αντιμετωπίσει δυσκολίες, όπως υπερπροσφορά μαρκών ή έλλειψη που θα μπορούσε να βλάψει την οικονομική του βιωσιμότητα.
Το κίνητρο συμμετοχής: Μηχανισμοί πονταρίσματος και επιβράβευσης
Η Tokenomics βασίζεται επίσης στην ικανότητα ενός έργου να δίνει κίνητρα στους χρήστες να συμμετέχουν ενεργά στο οικοσύστημά του. Εδώ μπαίνουν μηχανισμοί όπως το ποντάρισμα και η καλλιέργεια απόδοσης για να ενθαρρύνουν την αφοσίωση των χρηστών.
- Ποντάρισμα: Αυτός ο μηχανισμός επιτρέπει στους κατόχους κουπονιών να κλειδώνουν (ή να “ποντάρουν”) τα κουπόνια τους προκειμένου να υποστηρίξουν την ασφάλεια και τη διακυβέρνηση ενός δικτύου. Σε αντάλλαγμα, οι χρήστες λαμβάνουν ανταμοιβές με τη μορφή πρόσθετων διακριτικών. Το ποντάρισμα χρησιμοποιείται συχνά σε δίκτυα Απόδειξης Πονταρίσματος (PoS), όπου οι επικυρωτές επιλέγονται με βάση τον αριθμό των κουπονιών που κατέχουν και έχουν ποντάρει.
- Καλλιέργεια απόδοσης: Αυτή η ιδέα προέκυψε στο σύμπαν του DeFi και περιλαμβάνει τους χρήστες που διαθέτουν τα διακριτικά τους σε ομάδες ρευστότητας ή άλλα αποκεντρωμένα χρηματοοικονομικά προϊόντα για τη δημιουργία παθητικών αποδόσεων. Αυτές οι αποδόσεις είναι συχνά σε μάρκες, επιτρέποντας στους χρήστες να μεγιστοποιήσουν την κερδοφορία των επενδύσεών τους.
Αποκεντρωμένη διακυβέρνηση
Μια άλλη βασική αρχή της tokenomics είναι η αποκεντρωμένη διακυβέρνηση. Πολλά έργα blockchain, ειδικά στον χώρο DAO (αποκεντρωμένη αυτόνομη οργάνωση), χρησιμοποιούν διακριτικά για να επιτρέπουν στους χρήστες να συμμετέχουν στις στρατηγικές αποφάσεις του έργου. Οι κάτοχοι διακριτικών μπορούν να προτείνουν και να ψηφίσουν βελτιώσεις, ενημερώσεις πρωτοκόλλου ή προσαρμογές στην οικονομική πολιτική του έργου.
Η αποκεντρωμένη διακυβέρνηση προσφέρει πολλά πλεονεκτήματα:
- Δημοκρατία: Κάθε κάτοχος κουπόνι έχει δικαίωμα ψήφου ανάλογο με τον αριθμό των μαρκών που κατέχει, γεγονός που επιτρέπει την πιο δίκαιη κατανομή της εξουσίας λήψης αποφάσεων, χωρίς να υπάρχει κεντρική αρχή.
- Διαφάνεια: Οι προτάσεις και οι ψήφοι καταγράφονται συνήθως στο blockchain, διασφαλίζοντας πλήρη ιχνηλασιμότητα και διαφάνεια.
Ωστόσο, αυτό το μοντέλο παρουσιάζει επίσης προκλήσεις, ιδίως όσον αφορά τη συγκέντρωση των ψήφων. Οι μεγάλες οντότητες που κατέχουν μεγάλη ποσότητα μάρκες μπορεί ενδεχομένως να έχουν δυσανάλογη εξουσία λήψης αποφάσεων, δημιουργώντας μια ανισορροπία στη διακυβέρνηση.
Διανομή διακριτικών: ένα στρατηγικό ερώτημα
Η διανομή token είναι ένα στρατηγικό στοιχείο της tokenomics, καθώς επηρεάζει την κατανομή του πλούτου εντός του έργου και μπορεί να καθορίσει την επιτυχία ή την αποτυχία του. Τα έργα Blockchain συχνά ορίζουν μια στρατηγική διανομής που προβλέπει τη διανομή μεταξύ πολλών ενδιαφερομένων, όπως:
- Ιδρυτές και προγραμματιστές: Ένα μέρος των διακριτικών διατίθεται στους ανθρώπους πίσω από το έργο για να τους ενθαρρύνει να εργαστούν για τη μακροπρόθεσμη ανάπτυξή του.
- Αρχικοί επενδυτές: Κατά τη συγκέντρωση κεφαλαίων (ICO, IEO, κ.λπ.), διατίθενται μάρκες σε επενδυτές που συνέβαλαν στη χρηματοδότηση του έργου.
- Η κοινότητα: Ένα μέρος των κουπονιών προορίζεται για την κοινότητα, κυρίως μέσω μηχανισμών όπως airdrops ή προγραμμάτων ανταμοιβής.
Είναι σημαντικό αυτή η κατανομή να είναι ισορροπημένη. Η υπερβολική διανομή που συγκεντρώνεται στα χέρια λίγων ατόμων μπορεί να βλάψει την εμπιστοσύνη των χρηστών και να δημιουργήσει εντάσεις στο οικοσύστημα.
Οι προκλήσεις της tokenomics
Παρά τα πλεονεκτήματά του, η tokenomics έχει ορισμένες προκλήσεις που πρέπει να λάβει υπόψη ένα έργο για να αποφευχθούν οικονομικές ανισορροπίες.
- Μεταβλητότητα: Τα διακριτικά μπορεί να είναι εξαιρετικά ασταθή, γεγονός που μπορεί να κάνει δύσκολη τη χρήση τους σε μακροπρόθεσμες συναλλαγές. Οι γρήγορες διακυμάνσεις των τιμών μπορούν επίσης να αποτρέψουν τους επενδυτές και να βλάψουν τη σταθερότητα του έργου.
- Χειραγώγηση αγοράς: Η υπερβολική συγκέντρωση μάρκες στα χέρια λίγων παικτών μπορεί να προωθήσει τη χειραγώγηση των τιμών και τις στρατηγικές αποφάσεις, απειλώντας έτσι την ακεραιότητα του έργου.
- Κανονισμοί: Η έλλειψη ρυθμίσεων και η δυσκολία ταξινόμησης ορισμένων διακριτικών στην εθνική νομοθεσία δημιουργούν περιοχές αβεβαιότητας για τους επενδυτές και τους χρήστες.
Η Tokenomics είναι ένα θεμελιώδες πεδίο στο blockchain, το οποίο καθορίζει τον τρόπο διανομής, χρήσης και διαχείρισης των διακριτικών μέσα σε ένα αποκεντρωμένο οικοσύστημα. Με την προσεκτική εξισορρόπηση της προσφοράς και της ζήτησης, χρησιμοποιώντας μηχανισμούς κινήτρων όπως η γεωργία στοίχισης και απόδοσης, και εφαρμόζοντας αρχές αποκεντρωμένης διακυβέρνησης, ένα έργο μπορεί να εξασφαλίσει τη βιωσιμότητα και την ανάπτυξή του. Ωστόσο, εξακολουθούν να υπάρχουν προκλήσεις, συμπεριλαμβανομένης της αστάθειας, της ρύθμισης και της δίκαιης διακυβέρνησης, τις οποίες κάθε έργο πρέπει να αντιμετωπίσει για να πετύχει μακροπρόθεσμα.
